Jak zostać krytykiem filmowym?
Co to jest krytyka filmowa?
Krytyka filmowa lub krytyka filmowa to szczególny rodzaj recenzji, który jest zgodny z określonymi standardami pisania, analizowania i przedstawiania oceny konkretnego filmu. Główną różnicą między przeciętnymi kinomanami a krytykami filmowymi jest umiejętność obiektywnej oceny filmu. Z pewnością kryteria krytyki filmowej nie opierają się na efektach specjalnych czy zwykłych „uczuciach”, jakie wywołuje.
W tym artykule nauczymy się podstawowych punktów na temat tego, jak poddać krytyce film i napisać krytykę filmową. Ogólnie rzecz biorąc, napisanie krytyki filmowej wymaga obejrzenia filmu dwa, a nawet trzy razy. Ten czynnik jest kluczowy, aby recenzja była prosta, a nie oparta na wrażeniach lub posmaku.
Wykonaj poniższe czynności, aby dowiedzieć się, jak ocenić film
Tak więc, wykonując poniższe cztery kroki, możesz dowiedzieć się wszystkiego, co jest potrzebne do doskonałej krytyki filmowej i; w związku z tym będziesz w stanie samodzielnie sporządzić szkic.
Co uwzględnić w znakomitej krytyce filmowej:
1. podsumowanie
Jedna z zasadniczych części krytyki filmowej wymaga zwięzłego podsumowania wydarzeń, które miały miejsce w filmie. Zadaniem krytyka filmowego jest stworzenie intrygującej atmosfery, która ma zainteresować czytelnika przynajmniej do dalszej lektury lub obejrzenia filmu. Ta pierwsza część krytyki filmowej jest w zasadzie powtórzeniem fabuły, która zwykle obejmuje ekspozycję, akcję wznoszącą i opadającą, punkt kulminacyjny i wreszcie rozdzielczość. Tak więc podsumowanie na pewno zawierałoby pierwsze dwa elementy, unikając kulminacji i rozdzielczości, aby nie zepsuć całego filmu.
2. Znaczenie
Ponadto druga część zawiera analizę według takich kryteriów, jak gatunek i tematyka filmu. Z pewnością historia, science-fiction, komedia czy dramat będą się różnić pod względem oceny i interpretacji zarówno dla zawodowego krytyka, jak i dla przeciętnego widza. Rangę filmu można ustalić, określając jego gatunek i oceniając go na podstawie ustalonych kryteriów tego gatunku. Trzeba przyznać, że filmy kreatywne i innowacyjne zwykle otrzymują wyższe stawki i opinie widzów, ale należy przestrzegać pewnych konwencji gatunkowych. Tak więc znaczenie filmu jest kolejnym elementem krytyki filmowej.
3. Elementy historii
Trzecia część krytyki zawiera dokładną analizę wielu elementów filmu, a mianowicie oświetlenia, dźwięku, kinematografii, mise-en-scene i narracji. Te specyfikacje techniczne są częścią analizy fabularnej dotyczącej konkretnego filmu, która pozwoli rozbić go na kilka części. Czasami fabuła może intrygować dobrze opracowaną historią, podczas gdy elementy kinematografii mogą mieć ewidentne wady. Z drugiej strony może być odwrotnie, ponieważ doskonała perspektywa kamery i imponujące sztuczki wizualne mogą pojawić się w kiepskich scenariuszach filmowych.
W związku z tym na wrażenie filmu będą miały wpływ te czynniki.
4. Wniosek
W ostatniej części recenzji filmu krytyk może dodać swoje ogólne wrażenia i ogólną ocenę. W większości przypadków część końcowa zawiera również rekomendację dotyczącą filmu. Ostatecznie można to wyraźnie stwierdzić lub opisać w trakcie przeglądu. Istotne jest również, aby krótko powtórzyć podsumowanie, znaczenie i elementy fabularne filmu w końcowych akapitach. Zazwyczaj różne strony internetowe zawierają oceny różnych filmów (np. IMDb), które zawierają zarówno komentarze, jak i krytykę. Ostatecznie można wyciągnąć wnioski, czy warto obejrzeć film, czy nie.
Ważne:
Zrób co najmniej dwa pokazy filmu, zanim zapiszesz wszystkie myśli.
Przykład krytyki filmowej
Wszystkie niewidzialne dzieci
O ile filmy dzielą się na kilka kategorii, jedną z nich jest dokument, który nie zwrócił zbytniej uwagi, ale zasługuje na recenzję. Na przykład film „All the Invisible Children”, który ukazał się w 2006 roku, składa się z 6 minifilmów (co ciekawe, w proces kręcenia zaangażowanych było sześciu różnych reżyserów). Ten film zawiera sześć różnych, ale jednocześnie podobnych historii o dzieciach, które były poniżane, maltretowane i cierpiały właściwie za nic. „All the Invisible Children” to film dokumentalny, który wywołuje emocjonalną reakcję, ponieważ dzięki mnóstwu symboli i efektów kadrowania wyjątkowo przedstawia nieznośny ból człowieka.
W tym momencie film zawiera nić symboli, które nie są pokazywane niedbale, ale mają na celu zapamiętanie go przez widzów i nawiązanie kontaktu z następnym razem, gdy się pojawi. Na przykład ta technika jest mocno podkreślona w drugim mini filmie zatytułowanym „Blue Gipsy”, w którym główny bohater widzi biegnącego indyka; wyraz jego twarzy mówi, że jest przestraszony, gdy nie trafia w bramkę. Następnym razem, gdy widzi indyka, gdy ma uciec przed policją, indyk pojawia się, gdy zostaje uderzony i mdleje. Podobnie jak Jorash, inne dzieci w filmie mają swoje własne symboliczne przedmioty, takie jak lalka, taśma muzyczna, huśtawka i inne.
Tutaj możemy to porównać do „Opiekunki mojej siostry”, w którym brat rozrywa portret swojej siostry na kawałki, mając świadomość, że ona umrze. Chociaż ten symboliczny przedmiot nie jest używany tak skutecznie w całym filmie, jak w „Niewidzialnych dzieciach”, kiedy kąty przedstawiania przedmiotów i oświetlenia były na symbolach od początku do końca.
Kolejną kwestią jest poczucie dystansu i znaczenie, jakim nadaje film. Przede wszystkim film jest tworzony przez sześć różnych osób z różnych perspektyw, a także poczucie dystansu. Jeśli w pierwszym filmie czujesz się gdzieś z dala od Afryki i jej problemów, to część o dziewczynie, która odkryła jej diagnozę skutków odziedziczenia AIDS po rodzicach, jest znacznie bardziej napięta. Dlatego dystans między sceną a publicznością skraca się.
Końcowe przemyślenia
W dzisiejszych czasach wiele recenzji filmów powstaje na podstawie wrażeń, efektów specjalnych i popularnych opinii. Jednak twórcza krytyka filmowa łączy w sobie takie punkty, jak znaczenie fabuły, symbolika, drobne efekty (np. Elementy fabuły) i zamienia opinię w ocenę jakości. Wykonując powyższe kroki, można nauczyć się pisać krytykę filmową i stać się głosem we współczesnej kinematografii.
