Postanowienia pisarza
Więcej niż marzenia i plany
Życie pisarza, ból pisarza
Minął miesiąc od nocy noworocznej, kiedy wszyscy złożyliśmy specjalne życzenia, mając nadzieję na bardziej inspirujący, owocny i po prostu wspaniały rok. Złożyłem 7 cennych życzeń, a jedno z nich było związane z pisaniem. W mojej głowie brzmiało to tak: pragnę niezmiernie i nieodwołalnie ujawnić Ja mojego pisarza; to ostatnie słowo ma piękny odpowiednik „książka i świeca”, co jest doskonałą aluzją do mojej wyobraźni duszy spętanej lodem bezwładności i wewnętrznych lęków… Zrobiłem więc to życzenie, ale nie zapisałem żadnych postanowień: Ja ' Jestem winny śmiechu z ludzi, którzy mają obsesję na punkcie tych list lepszego ja. Ok, ten autotrening może nawet być skuteczny, a jeśli nie lubię list nudnych materialistycznych aspiracji, to mogę napisać coś innego, coś kreatywnego, tajemniczego, spełniającego… Za chwilę wyznam, że nie złożyłem sobie żadnych obietnic z powodu strachu przed nieosiągnięciem tych „celów stratosferycznych”. Jestem osobą, która płynie z wiatrem, ciągle zmieniając kierunki… Szaleńczo polegam na swoim nastroju, który odzwierciedla cztery pory roku w ciągu jednego dnia. Jestem ucieleśnieniem Chaosu (ale czy to nie stąd pochodzi harmonia?). Kocham wolność, trudno jest mi być posłusznym, a także trudno jest mi dokończyć to, co zacząłem, kiedy się nudzę. Dlatego często jest dla mnie wyzwaniem praca, wykonywanie rutynowych zadań; dlatego cierpię na Rzeczywistość, a całe moje życie kręci się wokół ucieczek… Uciekam od rutynowej egzystencji nawet teraz, kiedy spisuję swoje myśli, moja święta przystań jest gdzieś w dziwacznych krainach, w których króluje Wyobraźnia, ale piękne fantasmagorie często rodzą się w moim jedź tylko po to, żeby tam zostać… Nie napisałem nawet kilkunastu porządnych opowiadań; Nie opublikowałem książki, mimo że tak wiele historii krzyżuje się w moim wewnętrznym świecie. Jestem wielbicielem pisarzy, głównie autorów klasycznych, którzy potrafią zmienić zdanie czytelników, przeświecając przez nich jak spostrzeżenia i przepowiednie… Wielcy autorzy wciąż oświecają nawet po ich śmierci. Sam jestem bardziej wielbicielem niż kowalem.
Odpowiedź na swoje lęki znajduję w mrocznych zakamarkach mojego serca: boję się pisać, bo myślę, że nigdy nie stanę się jednym z nich, absurdalnie, prawda? Uwielbiam książki, które imponują, chłodzą do szpiku kości, pozostawiają w zachwycie, wprawiają w zakłopotanie… Obawiam się, że nigdy nie napiszę ani jednej książki tak wyjątkowej i niezbędnej. Ale kiedy nadchodzi noc, kiedy kontempluję blizny na Księżycu, krzyczący wyraz jej nieustannie zmieniającej się twarzy, ponure chmury zasłaniające marmurowe ciało starożytnej bogini, czuję się Przebudźcie! Nagle samotna Selene dodaje mi energii, całuje moje oczy tajemnicą, pozwalając mi zobaczyć nieziemskie piękno wokół mnie… Inspiracja płynie w moich żyłach i moja ręka zaczyna pisać w gorączce - kapryśne wiersze, promiennie smutne piosenki, które niszczą spokój dawnych czasów, legendy tkane cierniem. Śpiewam do siebie, wyobrażając sobie, że przybyłem z Księżyca, jestem jej tajemniczym dzieckiem, którego misją jest wypełnienie tego wstrząsającego świata baśniami w blasku księżyca, wiarą w inne urocze światy… Jestem pisarką wewnętrzną, ponieważ piszę dla siebie na obrzeżach mojego umysłu większości moich fantazji nie podzieliłem się nawet z najbliższymi przyjaciółmi. Pomyślałem: „Nie, te pomysły są zbyt kapryśne, zbyt efemeryczne, zbyt abstrakcyjne, zbyt zagadkowe, zbyt szalone…”, zatrzymując w ten sposób te pomysłowe dzieciaki w fioletowych kasetonach mojego umysłu. Dlaczego fioletowy? Ten kolor nagle przeniknął moją świadomość i rozpłynął się jak teatralny dym. Znowu aluzje ... Być może nadszedł czas, aby przerwać to błędne koło egocentrycznego wyrażania siebie. Nie wiem, czy jeszcze potrafię Ci zaimponować, ale jeśli nie zacznę pisać, nie odkryję swoich ukrytych możliwości, nie zdobędę cenniejszej wiedzy, pozostanę w klatce moich fajnych snów.
Czy powinienem zacząć od prostych rozwiązań, których nienawidziłem? Czy mogę zmienić te żmudne obietnice w coś nieoczekiwanie pomocnego? Zrobię to nie tylko dla siebie, ale także dla Ciebie, który w związku z tym waha się, wątpi i boi się otrząsnąć ze snu twoich muz.
Postanowienia dla uśpionych słowiarzy
- I. Zagłęb się w rozdzierające serce fobie.
- II. Czerp inspirację od mędrców.
- III. Nie walcz mieczami. Walcz swoimi Słowami.
- IV. Przestań podejmować nudne prace związane z pisaniem
- V. Odkryj inną stronę artystyczną
Strach jest twoim największym wrogiem, ponieważ pochłania twoją osobowość, zamraża twoje dążenia, sprawia, że uciekasz. Weź swój miecz wyobraźni i walcz z nim! Spójrz swojej fobii w oczy, przekrocz ją, zostań jej panem. Twoim głównym celem, jako pisarza, jest opisanie wszystkich swoich lęków. Na początku możesz czuć się nieswojo, wylewając najbardziej niezręczne i nieprzyjemne dredy na wcześniej puste strony. Jednak stopniowo zaczniesz zmieniać się ze słabej, zastraszonej istoty w nowo narodzonego wojownika, który jest wystarczająco potężny, aby pokonać Angst. Jeśli dążysz do stworzenia fikcji, nie możesz po prostu zniszczyć tych fobii, musisz przekształcić je w spektakularne, mrożące krew w żyłach historie. Pomoże ci zmierzyć się z wewnętrznymi okropnościami i zmienić stosunek do nich. Pamiętaj tylko, że dobra fikcja pozostawia ślad w umysłach czytelników, więc powinieneś być na tyle odważny, aby podzielić się tymi obawami z publicznością, aby poczuli prawdziwość twoich uczuć… i tak, teraz twoi czytelnicy będą się bać, ale kto tego nie robi? kochasz wspaniały horror?
Nazywaj mnie staromodnym, ale duchy istnieją nie tylko po to, by wywołać dreszcze, ale także wspaniałe klejnoty inspiracji. Jakoś zdarza się w moim życiu, że najwięksi dla mnie nauczyciele i wpływowi nie żyją w naszej rzeczywistości, ale są bardziej niż żywi w napisanych przez siebie książkach. Magia zamieszkuje karty klasycznej literatury. Nie potrafię w pełni wyjaśnić tego zjawiska, ale współczesna literatura po prostu nie ma cennych cech klasycznej literatury. Co ciekawsze, główna kwintesencja książki wydaje się ewoluować nie w starożytności, ale w XVIII-XX wieku… Te 200 lat szczególnie wyszukane elementy gotyckie, wszechstronne fantasmagorie, doskonale łączyły romantyzm z magicznym realizmem, który szaleńczo przechodził w surrealizm, połączył motywy „free jazzu” w książki i przekształcił science fiction w przepowiednie… Jeśli literatura klasyczna pozostaje dla Ciebie nieodkryta, pielęgnuj swojego wewnętrznego kapryśnego romantyka z ETA Hoffmannem, zostań zdesperowanym filozofem i oddaj się ponurej rosyjskiej rzeczywistości XIX wieku z Dostojewskim, ponownie oceń głębię baśni z HC Andersenem, przemierzaj tajemnicze ulice Pragi i odkryj najbardziej nieoczekiwane ezoteryczne zakątki ludzkiego umysłu z Gustavem Meyrinkiem, naucz się konstruować uderzające osobliwości poetyckiego przepływu świadomości z Dylanem Thomasem… Moje postanowienie dotyczące „Mędrcy” to także czytanie tych wszystkich rzekomo oszałamiających o klasycznych książkach, których jeszcze nie tknąłem. Wiem, że będę zarówno zafascynowany, jak i rozczarowany, ale muszę iść naprzód, ponieważ stałem się żarliwym ponownym czytaniem moich ulubionych dzieł: to odpowiednik czczenia tych samych bóstw, wiedząc, że to nie one Wszechświat (w moim przypadku w królestwie książek).
Przerażająca blokada pisarska drwi z twoich wysiłków każdego dnia. Blokada pisarza to bezkształtny potwór, który atakuje twoją kreatywną tożsamość i próbuje ją wymazać (przynajmniej na chwilę) lub uczynić cię podobnie amorficznym… To jak Shoggoth Lovecrafta, straszna bestia, która naśladuje, ale nigdy tak naprawdę nie staje się kimś. Przeczytaj opis okropnego shoggotha, wyobraź sobie, że nadchodzi! „To była okropna, nie do opisania rzecz, większa niż jakikolwiek pociąg metra - bezkształtne skupiska protoplazmatycznych bąbelków, słabo świecące samodzielnie, z miriadami tymczasowych oczu tworzących się i nie tworzących się w postaci krost zielonkawego światła w całym tunelu… wypełniając front, który wrył nas w dół, miażdżąc szalone pingwiny i pełzając po lśniącej podłodze, którą on i jego gatunek tak złowieszczo zmiotł z całego śmieci. ” H. P. Lovecraft, „W górach szaleństwa”
To brzydka rzecz, pasożyt, a czy blok pisarski również nie jest pasożytem? Jedynym wyjściem jest kpina z tego. Tak, jakby to było upiornie żywe stworzenie, które chce wyssać twoją twórczą energię. Można go łatwo zabić przy pomocy wyobraźni. Wspomniałem już o „zaklęciu blokującym pisarza” w jednym z moich artykułów. Jeśli jednak przekształcenie tego kryzysu w brzydką istotę w celu zniszczenia go dowolną pomysłową bronią jest dla ciebie zbyt przerażające, możesz po prostu zignorować to lub zapisać. To jest paradoks: każdą blokadę pisarza (łagodną i ciężką) można usunąć! Problem polega na tym, że nie możesz zacząć wyrażać swoich myśli, gdy wyczuwasz tę wewnętrzną przeszkodę, ale zwykle nie możesz napisać tego, co musisz napisać - w ten sposób staje się to bardziej skomplikowane. Co gorsza, zbytnio koncentrujesz się na obecności tego samozjadającego się kłopotu, co powoduje, że godzinami wpatrujesz się w pustą stronę… Zniszcz blok, opisując go! Po tym, jak zdołasz przedstawić to lub swoje uczucia na ten temat, możesz kontynuować pisanie o czymś przypadkowym, zwyczajnym, o czym napotykasz na co dzień. Na przykład twój kot wygląda przez okno: wejdź do jego umysłu, opowiedz historię swojego zwierzaka, wyobraź sobie jego sny o ptakach lub nawet coś bardziej kapryśnego. Hoffmann wymyślił całą powieść o kotu filozoficznym, który umie czytać i pisać: „Życie i opinie Tomcata Murra”. Oczywiście, jeśli twój kryzys penisa pojawił się, gdy musiałeś wykonać określoną pracę, takie fantazyjne wędrówki umysłu nie pomogą ci w wykonaniu zadania, ale te taktyki przyczynią się do ponownego naładowania strumienia twoich myśli, pobudzając proces twórczy. Wręcz przeciwnie, jeśli blokada autora atakuje cię, gdy próbujesz wymyślić coś fikcyjnego, metoda opisywania każdej drobiazgi, którą widzisz wokół siebie lub wszelkich emocji, które obecnie odczuwasz - działa nienagannie!
Pisanie i copywriting to dwie różne rzeczy. Radykalnie. „Więc chcesz zostać pisarzem? ...” (prawie śpiewam tę frazę), więc nie bądź copywriterem. Całkiem prosta formuła. Copywriting to reklama, prymitywne słowa kluczowe, których wkrótce znienawidzisz; to jest sprzeczne z wyobraźnią, rzadko jest kreatywne. Prawdziwe pismo ma duszę. Idealnie byłoby, gdyby autorowi nie mówiono, co ma pisać i jak pisać: inspiracja pochodzi z wnętrza, proces wymyślania historii jest sakramentalny, czyli wtedy, gdy łączysz się ze swoim kosmicznym ja, z muzami stworzenia. Tak, czasami trudno jest związać koniec z końcem, ponieważ trzeba płacić czynsz, kupować jedzenie, książki !, a twoje ekscentryczne ja potrzebuje bardziej żywych ubrań… nasze „podstawowe rzeczy” mogą być nieskończone. Więc szukasz wszelkiego rodzaju ofert dla freelancerów, w których wymagane są umiejętności pisania. Wiem, że często wydaje się niemożliwe zostać pisarzem na własny rachunek, który żyje w swoim idealnym fantastycznym królestwie z muzami; ścieżka pisarza jest ciernista, ale te ciernie mogą w końcu zamienić się w róże. Nawet jeśli masz pracę, która nie ma nic wspólnego z pisaniem, nie powinieneś zabijać w sobie autora, jeśli czujesz, że świat potrzebuje twoich historii. Nie jest to wyrafinowana rada: pisz co najmniej 500 słów każdego dnia, bez względu na to, jak bardzo jesteś zmęczony lub apatyczny po swoich rutynowych obowiązkach. Ile czasu potrzebujesz, aby napisać 500 przyzwoitych słów? Może to zająć nawet 30 minut. Przekonuję siebie i wszystkich takich jak ja: codziennie mamy ten czas, a nawet więcej. Niezapisane słowa, podobnie jak niespełnione sny, są ciężarem, który możesz ze smutkiem nieść przez całe życie.
Sztuka pielęgnuje sztukę. Jeśli potrafisz namalować obrazy w głowie i je zapisać, dlaczego nie możesz zostać malarzem w tym sensie? Jeśli słyszysz muzykę w słowach, które czytasz lub mówisz, dlaczego nie możesz zostać muzykiem? Rozwijanie innych zdolności artystycznych pomoże ci stać się bardziej pomysłowym i wolnym od ducha. Wszechstronne formy sztuki wypełnią Twoje życie głębokim myśleniem, nowym podejściem do pisania, nieoczekiwanymi pomysłowymi decyzjami. Niezbędne jest również komunikowanie się z innymi autorami, artystami i muzykami, zgodnie z niesamowitymi, starymi tradycjami klubów intelektualnych, w których niesamowite przejawy ludzkiej zaradności mieszały się i kwitły. Moja inspiracja rozmywa się, kiedy podróżuję do miejsc, gdzie literatura beau monde z przeszłości organizowała ekscentryczne, nasycone sztuką salony, gdzie paryscy poeci pili absynt, a czescy pisarze opowiadali okultystyczne opowieści… Podróżuj po świecie poetycko i zaryzykuj podróż w swoim umyśle. < / p>
Jeśli Twoim przeznaczeniem jest zostać pisarzem, zrozumiesz to po swojej pierwszej eleganckiej twórczości, która przyprawi Cię o drżenie serca. Jeśli twoim przeznaczeniem jest zostać pisarzem, żadne rutynowe obowiązki, żadne zwykłe wyczerpanie nie sprawią, że przestaniesz komponować historie (nawet jeśli są tylko w twojej głowie). Jeśli twoim przeznaczeniem jest zostać pisarzem, nie przestaniesz się zastanawiać, marzyć i szukać głębin nawet w zwykłych rzeczach. Nadal mam wątpliwości, wciąż mam lęki, ale mam sen tak potężny, że wydaje mi się, że jeśli go nie spełnię, będę skazany na życie obcym, nie moim… Mój najprawdziwszy Nowy Rok nadejdzie jako mój osobisty renesans, kiedy stanowczo ujawniam i akceptuję we mnie Autora.
